Een van z'n eerste lachjes

Voorlopig nog even naar zijn visjesmobiel, maar zo lief dat pappa en mamma Faas niet kunnen wachten tot ze er ook een mogen ontvangen.. Wat een lekker lachebekkie.

Faas de tukkelaar

Faas sliep vannacht door! Zes weken is onze knul en nu al sliep ie van 21:30 tot 7:15. Wat een tukkelaar!

het bewijs

22 weken zwanger en toen stond de naam al vast!

kraamweken voorbij, alle kaarten verzamelen!

wat gaat dat snel!

Terug op geboortegewicht, dus wandelen!!!

Vandaag was Faas officieel weer terug op zijn geboortegewicht, om precies te zijn een paar ons zwaarder, en dus mochten we naar buiten met hem! Een rondje door het Broersepark gedaan, nog nooit zoveel foto's gemaakt van ZO'N korte wandeling ZO dicht bij huis! Faas heeft de hele wandeling overigens geslapen, en er dus weinig van meegekregen, waardoor de vele foto's toch nog nuttig zijn! :-)

ons kleintje is er!

Faas Robbie de Ruiter 22-10-2008 4164gram

Voor de twijfelaars...

Het is echt een jongen!

't is een...

Inmiddels zijn we alweer 23 weken, wat betekent dat we alweer drie weken op de hoogte zijn van het feit dat we een menneke krijgen! Het is een jochie, jihaaaa!
Ik dacht het al vanaf de eerste echo, toen je alleen nog maar een barbapappa-achtige vorm zag op het scherm had ik al het idee naar een jongetje te kijken. Dus toen de dame met het echo apparaat, na een uitgebreide apk keuring en grote beurt met overigens uitstekende resultaten, pfff, bleef hangen op een zeker plekje en zei: dit is zonder twijfel een piemeltje, toen viel alles op z'n plek.
Het is alsof we het al wisten, maar toch is het fijn om het zeker te weten;
we krijgen een zoon!!!!

Juf draait hand niet om voor 10 meter kraan

Gisteren was de laatste draaidag van het seizoen, en meteen ook de seizoensuitro, dat betekent even goed uitpakken! En dus mochten we een crane inhuren, (een tien meter crane op rails, inclusief operator hoor, maar voor de foto mochten we allemaal even stoer doen).
Samen met cameraman Louis zat ik in een regie busje, Louis achter de joystick en ik achter de monitor. Toch weer een leuke aanvulling op mijn cv, crane-regie. Staat niet verkeerd toch?









En dit is het eindresultaat! scroll naar 33:30

1b= onze nieuwe grote vriend(in)

Nou, het is zover hoor, waar we zo lang op hebben gehoopt en gewacht is eindelijk gelukt; in mijn buik groeit onze nieuwe grote vriend of vriendin!
28 oktober zijn we uitgerekend, dus vandaag is het precies twaalf weken, we hebben het kindje al twee keer gezien, op de zes- en de negenwekenecho en vanochtend hebben we bij de verloskundige het hartje ook via de buik gehoord. En dat klonk erg goed! Een supersterk hartje!
De verloskundige zei: met twaalf weken en zo'n sterk hartje hoef je je geen zorgen meer te maken, dit kindje is een blijvertje, daar kom je niet meer vanaf!
Jihaaaaaaaa!
Het is eindelijk officieel, vanaf vandaag mogen we het rondbazuinen, nou zijn er niet veel mensen meer over die het nog niet wisten, maar op het werk en in de extended vriendenkring zijn er nog genoeg mensen die het goede nieuws nog niet weten dus daar mogen we ons de aankomende tijd op gaan toeleggen, nou da's geen straf hoor, vertellen dat je zwanger bent is het leukste wat er is!
IK BEN ZWANGER, WE ZIJN ZWANGER!!!!

zomerhuisje 33:00-35:50 blok 3 eindplaatjes

1a=x 1b=?

Behandeling 1a was nieuw en spannend, maar uiteindelijk mislukt.
Behalve dan die twee kleine vrienden in een rietje. Waardoor behandeling 1b in gang gezet kan worden.
En vorige week was het zover.
Doormiddel van twee echo's werd het juiste tijdstip bepaald voor de enige injectie van deze behandeling. Zondagavond tussen 21 en 23 uur. De zondag van de Peter R. de Vries uitzending over Joran van der Sloot.
Geen probleem, gewoon de ampulletjes afbreken, met naald vloeistof opnemen en in poeder spuiten, maar dan moet zo'n ampul wel netjes breken en niet zo dat er een laagje scherven in het poeder belandt.... dus spoednummer gebeld, ja hoor we konden naar de afdeling verloskunde (wat een leuke samenkomst van omstandigheden...) waar ze met een injectiespuit met een zeefje de poeder van de scherven scheidden, en ik alsnog mijn injectie kon inpsuiten...
Vijf over negen zaten we weer in de auto, in vliegende vaart over de amstelveense weg, om op tijd klaar te zitten voor de uitzending van het jaar. (De verborgen camergesprekken met Joran van der Sloot in Peter R. de Vries.)
Samen met, bleek later, 703000000 andere Nederlanders...
Daar zijn die anderhalf miljoen kijkers van EHET niks bij....

Morgen worden de vrienden ontdooid en zaterdagochtend horen we of dat goed is gegaan..
Zo ja, dan worden ze (allebei, sssstt, niet doorvertellen) teruggeplaatst.
Dan weer zo'n tien dagen wachten en dan weten we het antwoord op de formule:
1a=x 1b=?

Om door een ringetje te halen

Ik had het nooit gedacht en verwachtte dan ook thuis te komen met zo'n handvaardigheid eindproduct waarbij je moet uitleggen wat het is, maar niets was minder waar. Mijn ring is om door een ringetje te halen.
Froukje gaf vandaag voor vrienden en kennissen een workshop sieraden maken.
Haar gezellige atelier heeft uitzicht op het IJ en het hele westelijk havengebied, en dus uitzicht op het Kraanspoor. Dus ik weer op de fiets, (dit terzijde, maar dat het toch even gezegd is).
Pam en Nilufer waren er ook en nog twee andere vriendinnen van Frouk. Nadat iedereen had besloten wat ie wilde maken en allemaal een steentje (ik een witte agaat) hadden uitgezocht namen we plaats rond de cursustafel.
En daar heb ik van een zilverplaatje en meerdere zilverstaafjes, doormiddel van hameren, beitelen, knippen, schuren en solderen een echt niet onaardig ringetje gemaakt en volgens mij ook een nieuwe hobby gekregen.
Nu alleen nog hopen dat Frouk snel weer zo'n middag geeft.


www.frouks.nl

Zoenen met een TBS-er

Gisteravond was de premiere van de nieuwe Nederlandse speelfilm TBS, met in de hoofdrollen Theo Mmmmmaassen en Lisa Smit, een nieuwe ontdekking van 14.
Het enorm goeie acteerwerk van beide hoofdpersonen sleepte me met gemak mee door een niet al te goed doortimmerd verhaal.
Theo speelt een TBS-er van 40 en Lisa speelt een onschuldig schoolmeisje van 13.
Beide spelen hun rol zo overtuigend dat ik schrok van mezelf omdat ik aldoor dacht: toe nou maar, ga nou maar zoenen..
Toch best een zieke gedachte... maar goed, misschien komt het omdat ik zelf wel al 33 ben. Dus zoenen met Theo Maassen heeft in mijn geval een minder nare bijsmaak, nou ik er over nadenk.. eigenlijk best een lekkere bijsmaak... mmmm....
(Dit betekent overigens niet dat ik geen nare bijsmaak krijg van zoenen met een TBS-er.)

Ehhh.. kortom, goede film!

Meer schrijven, meer fietsen

Een nieuw jaar, nieuwe voornemens: meer schrijven, meer fietsen.

Meer fietsen is gelukt hoor, al op 1 januari s'ochtends om 6 uur zaten Bar en ik op de fiets. Na geweldig feestje bij San in St. Maartensvlotbrug fietsten we terug naar Koedijk om bij pap en mam te logeren. Ongeveer 14km, en dus een klein uur fietsen. Pfff. En dat na een aardig hoeveelheid champagne en wijn. Maar het bleek een goed plan. Helemaal helder arriveerden we op de Noord, en de volgende ochtend waren we al snel weer fris en fruitig. Althans, fris en fruitig genoeg om 6 afleveringen Lost te kijken. (Nog een goed voornemen, snel boxset3 kopen..:-)
Inmiddels zijn we bijna een maand verder en nadat het even in de benen was gezakt (waarschijnlijk door de vermoeidheid na onze maandlange LOST-marathon van, natuurlijk, we hebben hem: boxset 3) ben ik in de afgelopen twee weken gemiddeld twee keer per week op de fiets naar m'n werk gegaan... Een uur (!) fietsen en daarna een kwartier met de pont. Al met al best een end, maar wel twee uur gratis sport per dag!
Jammer van de harde wind en de regen de afgelopen dagen, maar overmorgen schijnt de wind te gaan liggen, dus dan stap ik vol overtuiging m'n stalen ros weer op.

Meer schrijven zal vanaf nu moeten blijken.