klap eens in je handjes

blij blij blij
klap eens in je handjes
blij blij blij
klap eens in je handjes
blij blij blij..
(op je..)
klap eens in je handjes
blij blij blij..
boze bolletjes doen we nog niet aan he Faas?
handjes klappen is de bom.

Faas, waar is...?

Faas, waar is de bal?
Faas, waar is je voet?
Faas, waar is je sok?
Faas, waar is je auto?
Faas, waar is je beer?
Faas, waar is Nijntje?
Wat kan je dat goed knul!

en mijn eerste 'echte' woordje is natuurlijk..

Wat nou mamma, wat nou pappa.. niks meer van dat al. Bal is het tofste woord ever. Bal bal bal bal bal bal bal bal. (Of beter gezegd baw, bawwww)
s' Ochtends als je wakker wordt; bal. Als je een poes ziet; bal. Als je een auto ziet; bal. Als je mamma ziet; bal. Als je pappa ziet; bal.
Zou het dan toch aan die naam liggen?

ik ben even boven hoor!

Wat een lekkere ochtend.. heerlijk in het zonnetje, in de deuropening, op de veranda, kopje koffie, mamma aan de telefoon met oma en Faas speelt lekker op het kleed in de woonkamer... toch?
Ineens dringt het tot me door dat het wel erg rustig is daar in de woonkamer.. Ik gooi de telefoon neer (oma hevig ongerust natuurlijk) en begin een zoekactie. Zo ver kan ie niet zijn toch? TOCH?
In de woonkamer geen Faas, in de tuin is ie ook niet, want dan had ie zich langs mij moeten wurmen. (Zo goed let ik toch echt wel op..)
Dan maar naar de gang.. niks. Ik storm de trap op en vind in onze slaapkamer een trots mannetje met een big smile. Pfff..
Nu hadden we de trap al een paar keer geoefend, maar dan met mij achter hem aan als buffer, en die sessies verliepen nooit zonder ingrepen. Iedere keer gleed er wel een voetje van een trede en waren de handen van mamma nog wel hard nodig. Deze keer kon meneer het dus alleen.. Maar dat was voorlopig wel de laatste keer.
Prenatal, here we come, tijd voor een traphekje.